Kredy technologiczny - praktyczne porady przy ubieganiu się o wsparcie.

Dotacja ,,Kredyt technologiczny” ma także inne zalety: jest praktycznym połączeniem wsparcia ze środków pomocy publicznej z finansowaniem komercyjnym inwestycji.

Ideą działania 4.3 było połączenie procesu ubiegania się o dotację ze środków publicznych z procesem aplikowania o kredyt inwestycyjny. Warunkiem ubiegania się o dotację w działaniu 4.3 jest posiadanie kredytu technologicznego (lub jego promesy) na realizację inwestycji. Powiązanie w ramach „Kredytu technologicznego” procedury ubiegania się o dotację z dobrze znanym przedsiębiorcom procesem ubiegania się o tradycyjny kredyt miało ułatwić procedurę, uczynić ją mniej biurokratyczną i uciążliwą dla przedsiębiorcy. W dużej mierze się to udało, ale wciąż przedsiębiorca musi bardzo uważać, aby przez formalne niedopatrzenia nie pozbawić się lub nie ograniczyć swojej szansy na otrzymanie dotacji. Poniżej prezentujemy zbiór praktycznych porad pozwalających ominąć podstawowe trudności przy ubieganiu się o dotację w ramach działania 4.3 „Kredyt technologiczny”. Porady zostały przygotowane w oparciu o doświadczenie w asyście przedsiębiorcom w procesie aplikowania oraz na podstawie dokumentacji programowej dla działania 4.3

Wielkość przedsiębiorstwa

Zanim przedsiębiorca w ogóle zacznie długotrwały i czasochłonny proces ubiegania się o dotację, należy bezwzględnie sprawdzić, czy w ogóle kwalifikuje się do wsparcia. W ramach działania 4.3 PO IG o wsparcie mogą ubiegać się wyłącznie przedsiębiorcy z sektora małych i średnich przedsiębiorstw. Warto więc zapoznać się z definicją MSP określoną w Zaleceniu Komisji 2003/361/WE z dnia 6 maja 2003 r. Praktyczne narzędzie do oceny wielkości przedsiębiorstwa znajduje się m.in. na stronie Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości (www.parp.gov.pl). Weryfikacja może zaoszczędzić czas firmom, które są za duże, aby móc startować w konkursie.

Termin realizacji projektu

Kolejną ważną kwestią determinującą kwalifikowalność inwestycji jest termin realizacji. Bezwzględnie należy pamiętać, aby nie rozpocząć inwestycji przed dniem złożenia wniosku o dofinansowanie do BGK. Przez rozpoczęcie inwestycji rozumiane jest zaciągnięcie zobowiązania finansowego (czyli na przykład złożenie zamówienia na zakup maszyny) lub rozpoczęcie prac budowlanych. Należy także pamiętać, że obecna perspektywa finansowa umożliwia finansowanie inwestycji tylko do końca 2015 roku. Dlatego w celu umożliwienia pełnego rozliczenia projektu przed tą datą, BGK nakłada obowiązek zakończenia wspieranej inwestycji do 30 września 2015 roku.

Promesa kredytowa i finansowanie projektu

Nabór wniosków na dotację „Kredyt technologiczny” BGK planuje na październik tego roku. Faktycznie proces kompletowania dokumentów należy zacząć przynajmniej miesiąc wcześniej – przede wszystkim w związku z koniecznością zapewnienia źródeł finansowania naszego projektu inwestycyjnego. W ramach działania 4.3 dotacja wypłacana jest w postaci tzw. premii technologicznej - czyli spłaty części kapitału kredytu (maksymalnie do 4 milionów zł). Przed złożeniem wniosku o dotację, należy przede wszystkim otrzymać z jednego z banków komercyjnych współpracujących z BGK promesę lub warunkową umowę kredytu technologicznego. Pierwszym krokiem każdego beneficjenta powinno być zatem rozpoczęcie rozmów z bankami, w celu otrzymania promesy kredytu oraz negocjacji jego warunków – tak jak to się dzieje w przypadku tradycyjnego kredytu. Wybór banku jest o tyle istotny, że to ostatecznie bank kredytujący będzie w imieniu przedsiębiorcy formalnie składał wniosek o dofinansowanie do BGK. Zdarza się także - tak jak przy tradycyjnym procesie weryfikacji kredytobiorców - że bank odmówi wystawienia promesy. To kolejny powód, aby proces aplikacji zacząć od negocjacji z bankiem odpowiednio wcześnie.
Zgodnie z kryterium merytorycznym dostępu „Udokumentowany wkład własny” wnioskodawca musi samodzielnie zapewnić źródła finansowania na co najmniej 25 proc. wartości kosztów kwalifikowanych inwestycji. Tym samym wartość kredytu technologicznego (którego częściowa spłata będzie pokryta z premii technologicznej) nie może przekraczać 75 proc. wartości kosztów kwalifikowanych. Dokumenty programowe nie określają w jaki dokładnie sposób wnioskodawca ma zapewnić środki własne. Mogą być więc to zarówno środki własne firmy (udokumentowane wyciągiem bankowym), może być to kredyt w innym banku (w tym np. w Europejskim Bankiem Inwestycyjnym), może być to wreszcie kredyt w banku udzielającym już kredytu technologicznego - wtedy należy bezwzględnie pamiętać, aby oba kredyty były rozdzielone. We wskazanym wyżej przypadku jako źródła finansowania sporządza się dwie promesy: jedną dotyczącą kredytu technologicznego (do 75 proc. wartości kosztów kwalifikowanych), drugą dotyczącą środków własnych przedsiębiorcy (przynajmniej 25 proc. wartości kosztów kwalifikowanych).

Wdrażana technologia

Obok źródeł finansowania drugą kluczową kwestią jest wdrażana technologia. Zgodnie z kryteriami konkursu wdrażana technologia musi być nową technologią, której okres stosowania na świecie nie jest dłuższy niż 5 lat. Wdrażana technologia musi umożliwiać wytwarzanie nowych lub znacząco ulepszonych towarów, procesów lub usług. Wymaganym potwierdzeniem kwalifikowalności wdrażanej przez wnioskodawcę technologii jest opinia technologiczna. W tym aspekcie warto zwrócić uwagę na dwie kwestie. Po pierwsze, przedsiębiorca musi dopilnować, aby opinia została wystawiona zgodnie z wymogami formalnymi. Dokument może być wystawiony tylko przez jednostkę naukową (w rozumieniu ustawy o zasadach finansowania nauki), centrum badawczo-rozwojowe lub stowarzyszenie naukowo-techniczne o zasięgu ogólnopolskim. W przypadku jednostek naukowych takich jak wydział uczelni wyższej trzeba sprawdzić, czy zgodnie ze statutem uczelni, wydział stanowi podstawową jednostkę organizacyjną uczelni.

Opinia powinna także zawierać elementy obowiązkowe, wskazane w instrukcji do przygotowania wniosku o dofinansowanie, w tym nazwę technologii, jej opis, określenie postaci technologii (prawa własności przemysłowej, rezultaty prac badawczo-rozwojowych, nieopatentowana wiedza techniczna), określenie źródeł pochodzenia technologii (nabyta czy wypracowana samodzielnie) oraz jasne i precyzyjne wskazanie, że technologia spełnia zadane w działaniu 4.3 wymogi: nie jest stosowana na świecie dłużej niż 5 lat oraz umożliwia wytwarzanie nowych lub znacząco ulepszonych towarów, procesów lub usług (wraz z opisem właściwych towarów, procesów lub usług, których wytwarzanie technologia umożliwia). Opinia powinna także uzasadnić wykorzystanie planowanych do nabycia w ramach inwestycji maszyn i urządzeń, oprogramowania itp. w kontekście wdrożenia nowej technologii.

Przy zamawianiu opinii u właściwej instytucji, warto w zleceniu wskazać dokładnie wymagane elementy dokumentu zgodnie z instrukcją wniosku. Na koniec to właśnie wnioskodawca jest odpowiedzialny, aby opinia spełniała wszystkie wymogi formalne.

Częstym błędem wnioskodawców w działaniu 4.3 było składanie wniosku na wdrożenie technologii, która zawarta jest w maszynie kupowanej w ramach inwestycji. Taki projekt nie spełnia wymogów definicji nowej technologii oraz inwestycji technologicznej zawartej w ustawie o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej i tym samym nie kwalifikuje się do wsparcia. Nową technologię należy rozumieć jako nowy sposób wytwarzania produktów przy użyciu standardowych maszyn lub na przykład autorską modyfikację maszyn w celu wytwarzania ulepszonego produktu lub usługi. Nie kwalifikuje się inwestycja polegająca jedynie na zakupie innowacyjnej maszyny od zewnętrznego dostawcy. Wdrożenie technologii zawartej w nabywanej maszynie było przyczyną odrzucenia wielu wniosków w ramach poprzednich naborów w kredycie technologicznym. Dlatego zadbać należy, aby w opinii technologicznej opis technologii precyzyjnie wskazywał, że wdrażana technologia jest zgodna z definicjami z ustawy.

Złożenie dokumentów

Ostatnią kwestią jest formalne złożenie wniosku o dofinansowanie wraz z niezbędnymi załącznikami do BGK w terminie naboru. Jak wspomniałem wcześniej, to bank udzielający kredytu technologicznego składa dokumenty w imieniu wnioskodawcy. Dlatego przy wyborze banku warto zainteresować się, czy odpowiedzialni za nasz wniosek pracownicy banku mają doświadczenie w procesie składania wniosku. Ostatecznie konsekwencje błędów formalnych (jak na przykład brak wymaganego załącznika) ponosi przedsiębiorca.

Przedsiębiorca składa na ręce banku wiele dokumentów: oprócz wniosku, także sprawozdania finansowe, informacje o otrzymanej pomocy publicznej, zbiór oświadczeń, opinię technologiczną. Warto zastanowić się nad sporządzeniem protokołu przekazania dokumentów i podpisanie go przez przedsiębiorcę oraz przedstawiciela banku. W przypadku błędu formalnego wynikającego z brakach w dokumentacji, łatwiej będzie ustalić odpowiedzialną stronę. Podsumowując należy pamiętać, że uzyskanie promesy kredytu technologicznego w banku komercyjnym to dopiero pierwszy etap ubiegania się o dotację w ramach działania 4.3 PO IG Przygotowanie wniosku do BGK to proces wymagający staranności, uwagi i znajomości dokumentów programowych.

Piotr Gadzinowski

Starszy konsultant w Accreo Taxand

Źródło: fundusze-europejskie.pl